رقص چادری یک جور دیگه
Schleirtanz ganz andetes

چند وفت پیشتر در یک برنامه فرهنگی تلویزیون آلمان از برنامه تئاتری که قرار است توسط چند خانم در تهران ا جرا بشود خبر داد. نام این تئاتر " نامه هائی از ایران " میباشد. این تئاتر با کارگردانی خانم هلنا والدمن که توسط انستیتو گوته ، تئاتر مرکزی دولتی به ایران دعوت شده بوده تهیه شده است.
دو فرهنگ مختلف با افق دید متفاوت با همدیگر برخوردکرده اند و در انتها این تئاتر به عنوان یک تجربه جدید نوشته و تهیه و پرداخته شده است.
هلنا والدمن میگه " اولین بار که به ایران امدم برایم عجیب بود این همه جمعیت و هر جا نگاه میکردم جادرهای متحرک بودند. آدمهائی که من آنها را واقعآ نمیتوانستم ببینم . وقتی که من " جادر کمپ" گفتم آنها میگفتند جادر بعدها به من
توضیح دادند که چادر در فارسی هم به معنی پوشش پارچه ای چادر است هم به معنی چادر که جهت کمپ استفاده میشود.
هلنا والدمن میگوید که او مجذوب این ثنویت معنائی چادر شده و البته او دید انتقادی نسبت به این پوشش دارد، برایش عجیب مینماید که در کناره دریای خزر ، خانم ها حتی با لباس در جادر کمب مجازند دراز بکشند و نه در فضای آزاد.

یکی هنرپشه ایرانی هم توضیح میدهد که در ایران ما با تصاویر مطا لبمان را با احتیاط بیان میکنیم. روحیه دو رو گوئی داریم و اینکه جلو رو اینجور صحبت میکنیم پشت سر هر کاری رو خواستیم میکنیم.

هلنا والدمن هم از تناقص هائی میگه با هاش تو ایران درگیر بوده میگه که اول میگن نه اصلآ نمیشه ، بعد می گن شما هرکاری در داخل خواستی میتونی انجام بدی ، این تناقضات تو جاهای مختلف در ایران برای اوشون مشهود بوده. او میگوید "فهم این وضعیت برای ما اروپای ها مشکل است و قابل درک کردن نیست و ما میگوئیم این آزاد نیست و ما آنرا انجام نمی دهیم . اما در یک مرحله وقتی که ما میگوئم ایست ، نه اصلآ نمیشه، خانم های ایرانی که با این موقعیتها اشنا هستند حاضر به توقف نیستند و بعد از 5 دقیقه میگویند که میشه ، مسئله ای نیست، ما این عمل رو انجام میدهیم و از انجام شدنش لذت میبریم.
فراره که این تئاتر که اول در شهر مونیخ به نمایش گذاشته شده در 22 ژانویه یعنی چند روز دیگه در تهران به صحنه بیاد. مجری برنامه فرهنگی آلمانی در انتها گفت انشا الله اگر خدا بخواهد یا سانسور؟!